วิธีการเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

“ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย” น่าจะเป็นข้อความอันเปี่ยมไปด้วยความหมายลึกซึ้ง ที่เราทุกคนควรให้ความสำคัญเป็นอันดับแรกๆ สำหรับชีวิต ความจริงเป็นสิ่งที่เราทุกคนควรเข้าถึง และเข้าใจอย่างท่องแท้ เพราะนี่คือหนึ่งในหนทางที่แน่นอนที่สุด ที่จะทำให้เราอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุขและไม่ทุรนทุราย

การยอมรับความจริงให้ประโยชน์กับมนุษย์อย่างมหาศาล อันดับแรกก็คือ “ทำให้เราไม่ต้องโกหก” การโกหกไม่เคยช่วยให้ใครได้รับความสุขอย่างถาวร กลับกันที่ผลของมันจะค่อยๆ กัดกินความสุขที่พึงมีให้ลดน้อยลงเรื่อยๆ กลายเป็นความทุกข์ กังวลว่าสักวันความจริงจะถูกเปิดเผย หรือไม่ก็ทำให้เราหลงลืมไปว่า “ความจริงของตัวเราเองนั้นเป็นอย่างไร” 

เราอาจจะสามารถหลอกคนอื่นได้ แต่ไม่มีวันที่จะหลอกตัวเองได้เลย เพราะในส่วนลึกของความรู้สึกนั้น เราทุกคนต่างก็รู้ว่าเราเป็นอย่างไร และเราสามารถทำอะไรได้มากน้อยแค่ไหน

ลองคิดดูว่าหากเราเป็นคนหนึ่งที่วาดรูปไม่เป็น แต่กลับได้รับโอกาสให้ทำงานที่ต้องใช้ทักษะการวาดรูปเป็นสำคัญ เรื่องทั้งหมดอาจเริ่มต้นเพียงคำถามที่ว่า “เราวาดรูปเป็นไหม?” ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือความกลัวอะไรบางอย่างที่ทำให้เราไม่อยากยอมรับความจริง คำตอบของเราที่กล่าวออกไปกลับกลายเป็นพันธนาการที่ทำให้เราต้องรับผิดชอบงานนั้นในทันที งานที่เราไม่ถนัดแต่เรากลับไม่กล้าปฏิเสธ และไม่กล้าเผชิญหน้ายอมรับความจริง ผลที่ตามมาก็คือ “เราเป็นทุกข์” ที่จะต้องพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้งานนั้นเสร็จสมบูรณ์ออกมาให้ได้ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ใช่ความสำเร็จที่เกิดขึ้นจากฝีมือของเรา และนั่นคือ “การโกหก” ที่ทำให้เราจำต้องปกปิดความจริงที่ว่า “เราวาดรูปไม่เป็น” ไปตลอดระยะเวลาที่เรายังอยู่กับคนที่รู้ว่าเรามีความสามารถด้านการวาดรูป

ผลของการโกหกอาจนำมาซึ่งความสำเร็จ แต่นั่นไม่ใช่ความสำเร็จที่มั่นคงถาวร แต่เป็นเพียงความสำเร็จจอมปลอมที่แขวนไว้อยู่บนเส้นด้ายรอคอยการถูกเปิดเผย ซึ่งความจริงข้อหนึ่งของโลกใบนี้ก็คือ “ความสำเร็จที่เกิดจากความสามารถจะได้รับโอกาสในการแสดงผลงานอยู่เสมอ” ซึ่งนั่นถือเป็นพรอันวิเศษ เพราะจะทำให้ความสำเร็จของเราขยายขอบเขตออกไปเรื่อยๆ แต่ในทางกลับกันหากความสำเร็จนั้นเป็นแค่การโกหก มันคือ “หายนะ” ที่จะทำให้ตัวเราจมดิ่งลงสู่ความล้มเหลว และกลายเป็นคนไร้ความน่าเชื่อถือ

ประโยชน์อีกข้อหนึ่งของการยอมรับความจริงก็คือ “ทำให้เรามองเห็นทางออกของทุกปัญหา” ความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้บนโลกใบนี้มีหลายอย่าง แน่นอนที่สุดก็คือ “เกิด แก่ เจ็บ ตาย” ซึ่งล้วนแต่นำมาซึ่งความทุกข์ทั้งสิ้น  

หากเรายอมรับได้ความจริงขั้นพื้นฐานนี้ ก็เพียงพอที่จะทำให้เรามีเกราะป้องกันความทุกข์ระดับหนึ่ง สามารถทำให้เรามองเห็นความจริงอื่นๆ ที่รายล้อมอยู่รอบตัว ไม่จมปลักอยู่กับความจริงที่ทำให้เราเกิดทุกข์ 

ยกตัวอย่างง่ายๆ หากเราป่วยเป็นโรคร้ายแรง การยอมรับความจริงของโลกที่ว่า “มนุษย์ไม่มีวันหนีพ้นความเจ็บป่วยได้” จะทำให้เรารู้ความจริงอีกข้อหนึ่งว่า “ป่วยแล้วก็หายได้ถ้าเราเข้มแข็งพอ” ทำให้เรามองเห็นทางออกที่ว่า “ชีวิตที่กำลังป่วย...ไม่ใช่ชีวิตที่ตายแล้ว” เรายังคงมีอะไรอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่สามารถทำได้ในฐานะของผู้ป่วย เพียงแต่เราต้องเข้าใจและมองให้เห็นความจริงอันเป็นสัจธรรมที่ว่า “ไม่มีใครบนโลกนี้ไม่ป่วย” ให้ได้ก่อน

การยอมรับความจริงทำให้เรารู้ว่า “อะไรคือสิ่งผิดพลาด” และ “สิ่งใดคือผลลัพธ์ของการกระทำ” ซึ่งนับว่าเป็นประโยชน์อย่างมหาศาลต่อการก้าวเดินต่อไปในการดำเนินชีวิตของเรา 

ลองพิจารณาดูว่าหากความจริงที่เกิดขึ้นกับเราคือ “ความล้มเหลว” แล้วเราไม่สามารถยอมรับมันได้ เราจะก้าวเดินต่อไปได้อย่างไรบนเส้นทางที่ถอดยาวไปสู่ความสำเร็จ แต่หากเราสามารถยอมรับความจริงในความล้มเหลวนั้นได้ สิ่งที่เราจะมองเห็นก็คือ “เราทำอะไรลงไป” และ “อะไรนำมาซึ่งผลลัพธ์ของความล้มเหลวนั้น” ซึ่งเป็นคำตอบที่จะสามารถนำพาเราไปสู่การแก้ไข ปรับปรุง และพัฒนาสู่การเปลี่ยนแปลงตัวเอง ที่จะทำให้เราสามารถเอาชนะอุปสรรค และพิชิตความสำเร็จนั้นๆ ได้ในครั้งต่อไป

ปัญหาและอุปสรรคทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตนั้น แท้จริงแล้วคือบททดสอบที่ทำให้เราได้พิสูจน์ความจริงที่ว่าเราเหมาะสมและคู่ควรกับความสำเร็จนั้นเมื่อใด หากเรายังไม่สามารถเอาชนะและก้าวข้ามผ่านมันไปได้ นั่นก็หมายความว่าเรายังสั่งสมและแกร่งกล้าไม่พอที่จะได้ความสำเร็จนั้นมาไว้ครอบครอง

ทั้งนี้หากความจริงที่เกิดขึ้นกับเราเป็น “ความสำเร็จ” การเผชิญหน้ากับมันก็ไม่แตกต่างกันกับการเผชิญหน้ากับความล้มเหลว เพราะสิ่งที่เราได้จากการยอมรับความสำเร็จนั้นก็คือ เราจะมองเห็นว่าอะไรที่ทำให้เราไปถึงได้ซึ่งความสำเร็จ อันจะเป็นต้นแบบแห่งกลยุทธวิธีการที่จะทำให้เราจดจำ และพัฒนาตัวเองให้สามารถต่อยอดความสำเร็จอื่นๆ ในชีวิตของเราให้เป็นจริง และเจริญรอยตามความสำเร็จในขั้นแรกได้ต่อไป เพราะความสำเร็จที่แท้จริงไม่ได้หยุดอยู่เพียงเราไปถึงเป้าหมาย แต่มันยังหมายถึงการรักษาและต่อยอดความสำเร็จนั้นให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไปด้วย

ดังนั้นเราจึงควรเรียนรู้ที่จะยอมรับและเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่เราไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์เศร้าจากความรัก อุปสรรคความผิดหวัง ตลอดจนความสำเร็จต่างๆ เพราะความจริงเหล่านี้คือประตูแห่งแสงสว่าง อันเป็นทางออกไปสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จที่แท้จริง อันจะนำมาซึ่งความสุขสูงสุดในชีวิตที่เราทุกคนใฝ่ฝัน

“ความจริงคือประตูทางออกสู่ความสำเร็จ คนที่จะประสบความสำเร็จได้นั้นคือคนที่เปิดใจยอมรับความจริง อันประกอบไปด้วยความจริงในโลกใบนี้ และความจริงจากผลลัพธ์ของสิ่งที่ทำ”